28/2/2007 OΜΙΛΙΑ Στο σχ. Νόμου «Καταχώρηση δημοσιεύσεων των φορέων του Δημοσίου…

Στο σχ. Νόμου «Καταχώρηση δημοσιεύσεων των φορέων του Δημοσίου στον επαρχιακό και τοπικό τύπο»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Ως βουλευτής κι εγώ ενός Νομού της Περιφέρειας, θάθελα να υπογραμμίσω την τεράστια σημασία του Τοπικού Τύπου για την ενημέρωση των πολιτών σε ζητήματα που αφορούν την ευρύτερη περιοχή τους. Τα τοπικά έντυπα που έχουν μια μακροχρόνια παράδοση στη χώρα μας, με την ενημέρωση και διακίνηση ιδεών που παρέχουν, συμβάλλουν στην ενίσχυση της δημοκρατίας, στη στήριξη της αποκέντρωσης και στη συνοχή του κοινωνικού ιστού των επιμέρους κοινωνιών, έστω και μέσα από την ανάδειξη των όποιων αντιθέσεων και συγκρούσεων προκύπτουν, για τα τοπικά προβλήματα. Με τις τοπικές εφημερίδες, αναδεικνύονται με ανάγλυφο τρόπο τα ιδιαίτερα ζητήματα της επαρχίας και της περιφέρειας και θάλεγα ότι, η ενημέρωση που παρέχουν, είναι πιο ζωντανή από αυτή των μέσων πανελλήνιας κυκλοφορίας και εμβέλειας. Στις μικρότερες κοινωνίες γνωριζόμαστε όλοι με όλους. Οι αναγνώστες με τους δημοσιογράφους έχουν πιο άμεση και πιο συνεχή σχέση. Με μια έννοια υπάρχει δυνατότητα καλύτερου ελέγχου των ειδήσεων και των ρεπορτάζ, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι πρωταγωνιστές των γεγονότων είναι πρόσωπα κατά τεκμήριο γνωστά στους Νομούς και στις πόλεις της επαρχίας.

Απ’ αυτή την άποψη τα κριτήρια αξιολόγησης της ποιότητας αυτών των εντύπων και των άλλων μέσων ενημέρωσης, είναι πιο αυστηρά και πιο συγκεκριμένα από το αναγνωστικό κοινό. Ακριβώς επειδή υπάρχει αυτή η αμεσότητα, θάλεγα ότι λειτουργεί καλύτερα ο ανταγωνισμός των τοπικών εφημερίδων και καναλιών και επιβιώνουν και εξελίσσονται τα καλύτερα μέσα. Βεβαίως, υπάρχουν και κάποιοι λαθρόβιοι στο χώρο, όμως νομίζω ότι οι τοπικές κοινωνίες τους έχουν εντοπίσει και τους γυρίζουν την πλάτη. Από την προσωπική μου εμπειρία πιστεύω, ότι η συντηρητική πλειονότητα των ανθρώπων που ασχολούνται με την ενημέρωση του κοινού στην επαρχία είναι επαγγελματίες με μεράκι και πίστη σ’ αυτό που κάνουν, ακόμα κι αν πολλές φορές δεν αρέσουν στα δημόσια πρόσωπα, οι απόψεις τους και οι κριτικές τους. Θάπρεπε λοιπόν, ο κλάδος για τον οποίο αναφερόμαστε σήμερα με το παρόν σχ. Νόμου, να είχε τύχει μιας καλύτερης αντιμετώπισης από την κυβέρνηση, που όμως αυτή δεν προκύπτει από τις ρυθμίσεις και την όλη διαδικασία συζήτησης στο εν λόγω κείμενο. Είναι ένα κείμενο που, ενώ για 2,5 χρόνια υποτίθεται ότι συζητιόταν για να κριθεί βελτιωμένο στη Βουλή, φάνηκε και από τη διαδικασία στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή πως η αναμονή αυτή ήταν καθαρά προσχηματική. Πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι ο κ. Υπουργός Επικρατείας έδωσε τις τροποποιήσεις του, με πέντε ολόκληρες δακτυλογραφημένες σελίδες, την τελευταία στιγμή και στο τελευταίο στάδιο της διαδικασίας συζήτησης στην Επιτροπή. Τα 9 στα 10 άρθρα αναδιατυπώθηκαν και δεν πρόκειται για απλές διορθώσεις ή προσθήκες, αλλά για ολόκληρες τροπολογίες. Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση θέλησε να αιφνιδιάσει για άλλη μια φορά τους βουλευτές, ακόμη και τους συναδέλφους της πλειοψηφίας, ώστε να αποφύγει όσο το δυνατόν γίνεται, την εποικοδομητική και ουσιαστική τοποθέτηση της αντιπολίτευσης και την επεξεργασμένη αξιολόγηση των άρθρων. Είναι επίσης σαφές, ότι η συζήτηση του μεταλλαγμένου από τις τροποποιήσεις νομοσχεδίου, γίνεται σε προεκλογική περίοδο, όπου γνωρίζουμε πόσο μεγαλύτερη σημασία έχει ο ρόλος του Τύπου και των άλλων Μέσων Ενημέρωσης, όπως γνωρίζουμε και τις επιδιώξεις της Κυβέρνησης για χειραγώγηση και έλεγχο του χώρου της ενημέρωσης.

Όμως, και επί της ουσίας, το παρόν σχ. Νόμου είναι αποσπασματικό, πρόχειρο και προσανατολισμένο στη λογική κάποιων διευθετήσεων, με την ελπίδα για τη Νέα Δημοκρατία, ότι θα αποκομίσει κομματικά οφέλη από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης. Άλλωστε, αυτό προκύπτει από τις αναφορές και εκπροσώπων των φορέων, των έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων της επαρχίας. Στην ουσία, με αυτό το νομοσχέδιο και συγκεκριμένα με το άρθρο 9 συμπιέζονται τα τοπικά κανάλια και επεκτείνονται μεγάλοι τηλεοπτικοί σταθμοί, όπως ο ΣΚΑΪ, που ευνοείται να εκπέμπει πανελληνίως. Διότι με αυτό το άρθρο δίνετε το δικαίωμα σε τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας να μπορούν να χρησιμοποιούν σημεία, κέντρα εκπομπών και διαύλους που δεν είχαν δηλωθεί το 1998. Κύριοι συνάδελφοι, Τον νόμο για την αδειοδότηση, τη συγκέντρωση και την τακτοποίηση ζητημάτων για τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, δεν τον φέρνατε τόσο καιρό, όχι γιατί χρειάζεται παράταση του διαλόγου με τους φορείς όπως λέτε, αλλά για να κρατάτε σε ομηρία τους τηλεοπτικούς σταθμούς ιδιαίτερα τοπικής εμβέλειας μέχρι τις εκλογές. Αλλά και ορισμένες εφημερίδες με τον τρόπο που θα αξιολογούνται για να μπορούν να δέχονται τις κρατικές καταχωρήσεις, θα οδηγηθούν σε κλείσιμο ή θα αγορασθούν από ανθρώπους άσχετους με το χώρο της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης. Η διαμόρφωση της λίστας των δικαιούχων καταχωρήσεων των κρατικών προκηρύξεων, παρά τις εξηγήσεις που προσπάθησε να δώσει ο κ. Υπουργός, αποπνέει διάθεση ελέγχου των εντύπων και απέχει πολύ από το να θεωρηθεί αντικειμενική και δίκαιη. Βεβαίως και πρέπει να υπάρχουν κριτήρια για τις καταχωρήσεις, αλλά όπως φαίνεται από τις αλλαγές που έκανε ο Υπουργός την τελευταία στιγμή στα πληθυσμιακά όρια και στον αριθμό των φύλλων αναρωτιέται κανείς το εξής: Δυόμιση χρόνια, είχε, όπως λέει, τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις των φορέων γι’ αυτό το ζήτημα; Τις είχε. Γιατί δεν τις περιέλαβε στο κείμενο εξαρχής ή γιατί δεν το έκανε, πριν τη συνεδρίαση της Επιτροπής; Μόνο για να κερδίσει τις εντυπώσεις ή γιατί δεν ενδιαφέρει πραγματικά την Κυβέρνηση η αντικειμενικότητα στην κατάταξη των εφημερίδων;

Ετέθη επίσης το θέμα από συναδέλφους και φορείς, για τις κρατικές διαφημίσεις που δεν περιλαμβάνονται σ’ αυτό το νομοσχέδιο, όπως δεν αναφέρονται και άλλα θέματα που αφορούν γενικά τις διαφημιστικές καταχωρήσεις. Θεωρώ, όμως, ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι επισημάνσεις των φορέων των εφημερίδων, των τοπικών ραδιοσταθμών και καναλιών, ώστε, όπου υπάρχουν προβλήματα στους όρους ανταγωνισμού, να επιλυθούν με τρόπο αντικειμενικό και ισότιμο για όλους. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Όπως φάνηκε από την όλη διαδικασία τα προβλήματα του επαρχιακού, νομαρχιακού πλέον τύπου και τοπικών καναλιών, δεν βρίσκουν στο παρόν νομοσχέδιο τις λύσεις και τις απαντήσεις που είναι αναγκαίες, ούτε βελτιώνονται οι όροι λειτουργίας τους. Δόθηκε μια ευκαιρία στην Κυβέρνηση να θέσει σε ορισμένα ζητήματα το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων, αλλά δεν το έπραξε. Αυτό που την ενδιέφερε και την ενδιαφέρει είναι το μοίρασμα της πίτας και θέλει τα μεγαλύτερα κομμάτια να τα πάρουν αυτοί που θεωρεί δικούς της. Και βεβαίως, η μεγάλη μερίδα των εφημερίδων θα αγωνιά μέχρι τις εκλογές, αν θα πάρει ή δεν θα πάρει τις κρατικές καταχωρήσεις και τα τοπικά κανάλια δεν θα ξέρουν, αν μπορούν να εκπέμπουν νόμιμα, ή ποιος μεγάλος σταθμός θα πέσει πάνω τους και θα τους διαλύσει. Με αυτές τις παρατηρήσεις και τις ενστάσεις καταψηφίζω το νομοσχέδιο, που εκτός από αμφίβολης αντικειμενικότητας διευθετήσεις και φωτογραφικές ρυθμίσεις, δεν αντιμετωπίζει τα σοβαρά προβλήματα του τύπου και των ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε. και τα παραπέμπει στο μέλλον, κατά την προσφιλή και συνεχή τακτική της Κυβέρνησης.