23-7-2005 ΟΜΙΛΙΑ

Κύριοι Συνάδελφοι, Ο τίτλος του σχεδίου νόμου « Ρυθμίσεις του συστήματος προσλήψεων και θεμάτων δημόσιας διοίκησης» θα μπορούσε να είναι « ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ» ή εγκαθίδρυση του κομματικού κράτους της Ν. Δημοκρατίας εν μέσω καλοκαιριού. Κύριοι Συνάδελφοι, Από τη πρώτη στιγμή που πήρα στα χέρια μου το σχέδιο νόμου που συζητά σήμερα η Βουλή για τη Δημόσια Διοίκηση, μου ήλθε στο νου μια φράση ενός θεωρητικού πολιτικών συστημάτων άλλων εποχών και άλλων χωρών της Ευρώπης με προσανατολισμό και ιδεολογία συγκεντρωτικού χαρακτήρα που διατύπωνε την εξής θέση: « Το πρώτο καθήκον της δεύτερης μέρας της κατάληψης της εξουσίας είναι η εγκαθίδρυση του δικού μας κομματικού μηχανισμού στο κράτος». Βεβαίως οι εποχές άλλαξαν. Η ιστορία στάθηκε αμείλικτη σε τέτοιου είδους λογικές και συστήματα. Φαίνεται όμως ότι όσο κι αν οι σχηματισμοί στην πολιτική κοινωνία αλλάζουν, εκείνο που αντιστέκεται και διατηρεί τις αντιδράσεις του παρελθόντος είναι οι νοοτροπίες στα μυαλά των ανθρώπων και δυστυχώς απ΄αυτό τον κανόνα δεν ξεφεύγουν και πολλοί πολιτικοί.

Πρόκειται για τους πολιτικούς εκείνους που όντας βαθιά συντηρητικοί αρνούνται να δουν τις αλλαγές της εποχής μας, τα νέα αιτούμενα της κοινωνίας και κυρίως την ποιότητα της δημοκρατίας που έχουμε κατακτήσει και στη χώρα μας. Βέβαια οι νοοτροπίες αυτές δεν αντέχουν πολύ στη ζωή και ιδιαίτερα στις σύγχρονές δημοκρατίες. Με τον αγώνα των πολιτών και με τις ισχυρές παραδόσεις που έχουμε ως χώρα στην αποτροπή στρεβλώσεων στο σύστημα διοίκησης του κράτους, θέλω να πιστεύω ότι οι επίμαχες ρυθμίσεις του εν λόγω σχεδίου νόμου για τις οποίες τόσοι πολλοί συνάδελφοι αλλά και απλοί πολίτες έχουν χαρακτηρίσει ως απαράδεκτες, δεν θα αντέξουν για πολύ στο χρόνο. Αυτά ως εισαγωγή της ομιλίας μου και συγχωρήστε με για τους «ντεμοντέ» όρους που χρησιμοποίησα, αλλά είναι λυπηρό, ιδιαίτερα για ένα νέο βουλευτή να βλέπει, ότι στις αρχές του 21ου αιώνα στην Ελλάδα, το πρώτο μεγάλο νομοσχέδιο που κατατίθεται για τη Δημόσια Διοίκηση να είναι ένα κείμενο που στην ουσία αυτό που επιδιώκει, έχει ως κεντρικό στόχο τη σύσταση του κομματικού κράτους της κυβερνώσας παράταξης της Νέας Δημοκρατίας. Οι διατάξεις ορισμένων άρθρων περί ΑΣΕΠ και μερικές ακόμα, παρέχουν άλλοθι στο πλήρες από διατάξεις φαυλοκρατικού περιεχομένου σχέδιο-νόμου. Η αποδόμηση του κειμένου του σχεδίου αυτού που συζητάμε σήμερα, οδηγεί ευθέως στο συμπέρασμα ότι πρόκειται περί αποδιαρθρώσεως της Δημόσιας Διοίκησης στο σύνολο της με σκοπό την επανασύσταση του κομματικού κράτους της δεξιάς.( Αυτός δυστυχώς δεν είναι «ντεμοντέ» όρος). Πώς αλλιώς άραγε θα μπορούσε να ονομάσει κανείς αυτό που «ρυθμίζουν» -απορυθμίζουν θα ΄λεγα –κυρίως τα άρθρα 7 έως 13. Δεν θα ήθελα να επαναλάβω όλα όσα συνάδελφοι μου από το ΠΑΣΟΚ είπαν κάνοντας ενδελεχή κριτική κατ΄άρθρο. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να καταθέσω μερικές παρατηρήσεις για ζητήματα που όσο και αν συζητώνται, εγείρουν συνεχώς το αίσθημα της αδικίας και της υποτίμησης για χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους. Η κατάργηση των βαθμών του διευθυντή και του γενικού διευθυντή όπως ορίζεται στο άρθρο 7, σημαίνει ουσιαστικά τη βίαιη διακοπή της συλλογικής μνήμης και της συνέχειας στο Ελληνικό Δημόσιο. Άνθρωποι με τεράστια και πολυετή πείρα οδηγούνται σε αναγκαστικές παραιτήσεις. Επανακρίνονται όλοι οι προϊστάμενοι όλων των βαθμίδων «εν μία νυκτί» , από νέα υπηρεσιακά συμβούλια (αφού τα υπάρχοντα καταργούνται και αυτά) χωρίς να επιχειρηθεί η εισαγωγή κριτηρίων και διαδικασιών που θα προωθούσαν περαιτέρω την αξιοκρατία. Η επίκληση συχνά στο σχέδιο νόμου των περί επαναφοράς διατάξεων του νόμου 2190/94 γίνεται για να καθαγιαστεί το όλο εγχείρημα αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων ότι επαναφέρεται τροποποιείται και διατυπώνεται με την αρχική του εκδοχή, πριν δηλαδή συμπληρωθεί οπώς προεβλέπετο τότε που ψηφίστηκε ο εν λόγω νόμος.

Για παράδειγμα, και στον 2190 προεβλέπετο κινητή ιεραρχία όμως ο τότε υπουργός του ΠΑΣΟΚ, κύριος Πεπονής συγκρότησε νομοπαρασκευαστική επιτροπή αναθεώρησης του Υπαλληλικού Κώδικα η οποία ολοκλήρωσε το έργο της το 1998 και ψηφίστηκε το 1999 (πρόκειται για το νόμο 2683/99). Τότε υπήρξε μακρύς και εποικοδομητικός διάλογος με την ΑΔΕΔΥ και τους άλλους φορείς. Σήμερα η κυβέρνηση αρνείται το διάλογο και σπεύδει να ψηφίσει το δημιούργημα της μέχρι τέλος Ιουλίου. Αρνητικότατα αισθήματα και εντυπώσεις όπως και αποτελέσματα προκύπτουν από τα άρθρα 12 και 13 που αφορούν σε θέματα διοίκησης Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και θέματα της Γ/βάθμιας εκπάιδευσης. 600 περίπου διευθυντές της Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης καλούνται να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους στο μέσον της θητείας τους. Στις θέσεις τους προορίζονται να τοποθετηθούν στελέχη που θα επιλεγούν από τη Ν.Δ. Το μέγεθος της παρέμβασης της κυβέρνησης στο Δημόσιο Τομέα αποκαλύπτεται πλήρως στο άρθρο 13 κεφάλαιο 5, όπου καταλύεται η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, αρχής γενομένης από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο: η λειτουργία του εκλεκτορικού σώματος διακόπτεται για ήδη προκρυθέισες θέσεις ΔΕΠ, είτε βρίσκεται στο στάδιο συγκρότησης είτε στο στάδιο της τελικής κρίσης μέχρι να οριστεί νέο εκλεκτορικό σώμα με απόφαση του Υπ. Παιδείας. Κύριοι Συνάδελφοι, Μια ακόμα αναφορά επί των άρθρων θέλω να κάνω σύντομα: Η κατάργηση της Ρυθμιστικής Αρχής Θαλασσίων Ενδομεταφορών (ΡΑΘΕ) με βάση το άρθρο 17 και η μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της στην Επιτροπή Ανταγωνισμού θα αποδειχθεί ότι είναι βλαπτική για το εισόδημα και την ασφάλεια των πολιτών. Το εύρος των θαλάσσιων ενδομεταφορών στη χώρα μας είναι τεράστιο και θεωρώ ότι έπρεπε να διατηρηθεί ως ξεχωριστή Αρχή η ΡΑΘΕ. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να ελέγξει το σύνολο της αγοράς. Το επιβατικό κοινό πρέπει να προστατευθεί απ΄τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πλοιοκτητών και κυρίως να είναι ασφαλές στις μετακινήσεις του. Εξ΄άλλου δεν νομίζω ότι έχει σχέση αυτό το άρθρο με το παρόν σχέδιο νόμου. Κύριοι Συνάδελφοι, Και απευθύνομαι στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, ως νέα βουλευτής οραματίζομαι μια Δημόσια Διοίκηση στην υπηρεσία του πολίτη, για τον πολίτη.

Με κεντρικούς πυλώνες, την αξιοκρατία για τους εργαζόμενους δημοσίους υπαλλήλους και τη διαφάνεια για τις σχέσεις με το κοινό. Χωρίς κομματικές παρεμβάσεις και διαχωρισμούς ανάλογα με τις πολιτικές προτιμήσεις του καθενός. Δυστυχώς αυτό που βλέπω σήμερα να φέρνετε προς ψήφιση στη Βουλή βρίσκεται στον αντίποδα των προσδοκιών μου αλλά και των αναγκών την χώρας μας και της εποχής μας. Αυτό το σχέδιο νόμου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δημιουργία μιας πυραμίδας στη Δημόσια Διοίκηση με στενά κομματικά κριτήρια « περί ημετέρων». Επαναφέρετε στη Δημόσια ζωή του τόπου τη διχοτομία του «Εμείς και οι Άλλοι». Η πυραμίδα όμως αυτή που πάτε να οικοδομήσετε να ξέρετε ότι θα κρύβει μέσα της μια ΜΟΥΜΙΑ από το παρελθόν, τη ΜΟΥΜΙΑ του κομματικού κράτους της Δεξιάς. Να είστε σίγουροι όμως ότι η ίδια η ζωή και οι απαιτήσεις των καιρών θα καταστήσουν το οικοδόμημα σας, αυτό που πραγματικά είναι, Μουσειακό είδος.