16/09/2011 ΟΜΙΛΙΑ για το σχέδιο νόμου «Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική Επιχειρηματικότητα».
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Η μεγαλύτερη συνέπεια της κρίσης και το πιο σημαντικό πρόβλημα για την κοινωνία μας, είναι η ανεργία και η διεύρυνσή της.
Όλες οι θυσίες που υφίστανται οι πολίτες και όλες οι προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση, θα έχουν ουσιαστικό αντίκρυσμα, όταν αυτή η μάστιγα για τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό της χώρας, χειραγωγηθεί και μειωθεί δραστικά.
Με τη κοινωνική συνεργατική επιχειρηματικότητα, έτσι όπως προωθείται μέσα από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, επιδιώκεται η άμβλυνση του προβλήματος της ανεργίας, για ιδιαίτερες κατηγορίες ανθρώπων, που έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας στην ένταξή τους στην αγορά εργασίας.
Οι συνάθρωποί μας αυτοί, με τη συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση, αποκτούν την ευκαιρία να εργασθούν, να δημιουργήσουν, και να προσφέρουν και στον εαυτό τους και στο κοινωνικό σύνολο».
Με το νομοσχέδιο, καλύπτεται το έλλειμμα νομικού πλαισίου γι αυτό που ονομάζεται Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχειρηματικότητα.
Η εφαρμογή όμως στην πράξη, είναι αυτή που θα κρίνει τελικά το εγχείρημα.
Χρειάζεται ο συγκερασμός της κρατικής παρέμβασης – και αυτό κάνουμε με το νομοσχέδιο - με την αυτενέργεια των συγκεκριμένων πολιτών. Αυτενέργεια που υπακούει στη συλλογικότητα όσον αφορά την όλη δραστηριότητα.
«Δηλαδή συμμετέχω μαζί με άλλους και με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο, δημιουργώ, παράγω ως εργαζόμενος και αμείβομαι , ενώ προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο».
Το νέο αυτό μοντέλο επιχειρηματικότητας, έρχεται να καλύψει κενά της λειτουργίας του κράτους για υποχρεώσεις του στις οποίες δεν μπορεί να ανταποκρίνεται πάντα, αλλά και για κοινωνικές ανάγκες που δεν έπρεπε η κάλυψή τους να ανήκει στο κράτος, αλλά στα ίδια τα μέλη της κοινωνίας.
Με τη θεσμοθέτηση των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, καλύπτεται ο χώρος που υπάρχει μεταξύ του Δημόσιου Τομέα και του Ιδιωτικού τομέα.
Αυτός ο χώρος προέκυψε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκόσμια, λόγω ελλειμματικών συμπεριφορών και του πρώτου και του δεύτερου τομέα και θα μπορούσαμε να συζητάμε ώρες για τις αιτίες.
Δεν είναι ούτε θεωρητικό εφεύρημα, ούτε υπεκφυγή εκ μέρους του κράτους για τις υποχρεώσεις του, ούτε βέβαια η μετάλλαξη του οικονομικού μας συστήματος.
Μέχρι τώρα οι υπάρχουσες επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας και η συμβολή τους – συνεισφορά τους στο κοινωνικό κράτος, ήταν πολύ μικρή , ως ποσοστό συμμετοχής.
Χαρακτηριστικό της λειτουργίας τους ήταν το ασαφές πλαίσιο το οποίο είχαν ως σημείο αναφοράς, τόσο όσον αφορά την οργάνωσή τους όσο και τον έλεγχο γι΄ αυτό που παράγουν ή προσφέρουν.
Το πρώτο λοιπόν σημαντικό που εισάγεται στο νομοσχέδιο για τις νέες Κοινωνικές Επιχειρήσεις, είναι η ένταξη όλων σ΄ ένα Μητρώο. Ταυτόχρονα δίνεται η δυνατότητα στις υπάρχουσες να ενταχθούν στο Ειδικό Μητρώο και να καταγραφούν ενιαία.
Πρόκειται για ρύθμιση αναγκαία που στοχεύει πρωτίστως στη Διαφάνεια, αλλά που βάζει και σε τακτική σειρά τις σχέσεις κράτους και κοινωνίας των πολιτών αυτού του τομέα.
Το δεύτερο που είναι επίσης επιβεβλημένο, αφορά τον έλεγχο και τη αξιολόγηση γι΄ αυτό που προσφέρουν. Αυτό έχει ξεχωριστή σημασία στις περιπτώσεις που οι Κοινωνικές Επιχειρήσεις διαχειρίζονται Δημόσιο χρήμα.
Αλλά μία από τις σημαντικότερες συνέπειες αυτού του νομοσχεδίου είναι ότι πλέον, η Κοινωνική Επιχειρηματικότητα με την μορφή που λαμβάνει, παύει να είναι περιθωριακή δραστηριότητα ανθρώπων σχετικά αποκλεισμένων από την αγορά.
Τώρα, με αυτή τη θεσμική υπόσταση οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις και οι δραστηριότητές τους θα καθιερωθούν -θα λεγα- στην συνείδηση της κοινωνίας και θα αναδειχθούν θετικά στην αγορά.
Αυτή την πλευρά οφείλουμε και με άλλες νομοθετικές παρεμβάσεις να την ενθαρρύνουμε και να την ισχυροποιήσουμε ακόμα περισσότερο
Είναι βεβαίως δύσκολη η υλοποίηση του σχεδίου.
Δύσκολη πρωτίστως για το κράτος, αφού θα πρέπει να λειτουργήσει αποτελεσματικά και ουσιαστικά στην στήριξη αυτής της μορφής εργασίας και συνεργασίας πολιτών.
Χρειάζεται συγκεκριμένες βοήθειες όπως τεχνογνωσία, συμβουλευτικές υπηρεσίες κατάρτιση, αντιγραφειοκρατική νοοτροπία και βεβαίως, οικονομική στήριξη.
Προβλέπονται βέβαια όλα αυτά στο νομοσχέδιο. Ζητούμενο είναι να υλοποιηθούν με τον πιο αποτελεσματικό και γρήγορο τρόπο.
Η πρώτη ιδιαίτερα περίοδος γι΄ αυτές τις κοινωνικές συμπράξεις εργασίας, είναι κατά τη γνώμη μου και η πιο κρίσιμη.
Σ΄ αυτά τα πρώτα βήματα πρέπει να παρθούν όλα τα μέτρα και να υπάρξει η εγρήγορση, ώστε να ελαχιστοποιηθεί το ενδεχόμενο ατελέσφορων προσπαθειών και διαψεύσεων.
Το άλλο στοιχείο που θα ΄ θελα να τονίσω είναι ο ρόλος της τοπικής Αυτοδιοίκησης, και των αρχών τους όσον αφορά τη συμμετοχή της σε τέτοιες επιχειρήσεις.
Έγινε πολύς λόγος για το αν θα πρέπει ή όχι να μετέχουν στις Κοινωνικές Επιχειρήσεις οι Τοπικές Αυτοδιοικήσεις, με όποιο τρόπο.
Γνώμη μου ότι αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ναι ή με ένα όχι.
Νομίζω ότι η ίδια η δυναμική και οι ανάγκες θα υποδείξουν τι είναι καλύτερο να γίνει και μετά βεβαίως να θεσμοθετηθεί.
Κλείνω με μια τελευταία γενική επισήμανση.
Η Κοινωνική Οικονομία και η Οργάνωσή της έτσι όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο είναι και αναγκαία και ελπιδοφόρα.
Οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν για τις ιδιαίτερες κατηγορίες πολιτών, αλλά και οι σκοποί και οι ανάγκες που θα καλύπτονται είναι βεβαίως ο μεγάλος στόχος και το ζητούμενο.
Δεν θα πρέπει να όμως σε καμία περίπτωση, ο μεσοχώρος αυτός που θεσμοθετείται πλέον στην οικονομία μας να μειώσει τις υποχρεώσεις του κράτους στις πραγματικές κοινωνικές του υποχρεώσεις για τις οποίες, αυτό και μόνο αυτό, έχει την ευθύνη της κάλυψής τους.
Αυτό πρέπει να είναι απόλυτα σαφές και χωρίς κανένα περιθώριο παρερμηνειών.
Με αυτές τις σκέψεις και με την πεποίθηση ότι η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία του Υπουργείου Εργασίας ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα και στις ανάγκες των πολιτών και της οικονομίας.
Ψηφίζω το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ
Τηλ: 22210-60520 
perlepek@otenet.gr