14/06/2011 OMIΛΙΑ στο σχ. νόμου «Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, είναι νομοσχέδιο ζωής στην κυριολεξία. Βέβαια εδώ θέλω να πω ότι και το νομοθέτημα του 1999 για τις μεταμοσχεύσεις ήταν ένα καλό νομοθέτημα, το οποίο, όμως, ήθελε τροποποιήσεις και έτσι με την ευκαιρία της ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας μπορούν να γίνουν και οι βελτιώσεις σε εκείνο το σχέδιο νόμου που πράγματι ήταν παρά πολύ καλό σε ό,τι αφορά τις μεταμοσχεύσεις για την εποχή. Τώρα οι φιλοσοφικές προσεγγίσεις, η ηθική ανάλυση, η επιστημονική λεπτομέρεια πρέπει να έχουν ένα όριο, ή καλύτερα ένα στόχο να επιτύχουν. Να καταλήγουν σε αποφάσεις που θα βοηθήσουν άμεσα και πραγματικά, όσους χρειάζονται ή θα χρειαστούν μεταμόσχευση, ακόμα και αν υπάρχουν επιφυλάξεις για τη νέα αυτή ρύθμιση του μεταμοσχευτικού πλαισίου στη χώρα μας.

Έχω και εγώ ενστάσεις, επιφυλάξεις και προβληματισμούς και θα αναφερθώ στη συνέχεια, αλλά νομίζω ότι το πρωτεύον είναι να κάνουμε το αποφασιστικό βήμα. Τα άλλα μπορούμε να τα θεραπεύσουμε, να τα βελτιώσουμε, ή και να τα αλλάξουμε αν χρειαστεί. Όμως, πρώτα πρέπει να εξασφαλιστούν οι δότες και να αυξηθεί το ποσοστό τους, ώστε να μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο που επιθυμούμε για τις μεταμοσχευτικές ανάγκες στη χώρα μας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το αξιακό επίπεδο του πολιτισμού μας λέει ότι πάνω απ’ όλα είναι η ζωή. Βέβαια, πρέπει να πάρουμε όλα τα μέτρα για να χτυπηθεί κάθε προσπάθεια εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου πόνου και της ύψιστης αυτής ανάγκης πολλών συνανθρώπων μας. Επίσης, πρέπει να αυστηροποιήσουμε το νομοθετικό πλαίσιο για όσους επιχειρήσουν να κερδοσκοπήσουν πάνω στις ζωές άλλων ανθρώπων. Πρέπει να ενισχύσουμε με τον καλύτερο τρόπο την ασφάλεια στη διαδικασία των μεταμοσχεύσεων σε όλες τις φάσεις και τα στάδια. Άλλωστε, αυτό επιδιώκουμε με αυτή την Ευρωπαϊκή Οδηγία που ενσωματώνουμε σήμερα. Να ασκήσουμε τον πιο σφικτό και αποτελεσματικό έλεγχο στον ιδιωτικό τομέα, σε εκείνους τους κρίκους που αυτός εμπλέκεται στην όλη διαδικασία. Κυρίως, πρέπει να λειτουργήσουμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις στο δημόσιο σύστημα υγείας, ενισχύοντάς το εκεί που χρειάζεται, στο μεταμοσχευτικό τομέα, για να έχουμε τις κατά το δυνατό υψηλότερες επιδόσεις, με τους ασφαλέστερους όρους υπό την πλήρη ευθύνη του δημοσίου. Βέβαια, την ευθύνη για την εφαρμογή αυτού του νομοθετήματος την έχει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και το Υπουργείο Υγείας.

Δεδομένων, λοιπόν, όλων αυτών των παρατηρήσεών μου, οι επιμέρους επισημάνσεις που θα κάνω και κάποιες επιφυλάξεις έχουν στόχο την καλύτερη θωράκιση του εγχειρήματος και τη βελτίωση αυτής της τεράστιας προσπάθειας. Πρώτα από όλα, θέλω να πω ότι θα πρέπει να γίνει μια μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης, η οποία λείπει μέχρι σήμερα από την ελληνική κοινωνία. Ενημέρωση και εκπαίδευση ταυτόχρονα. Αυτό είναι η δημοκρατική προϋπόθεση για τη συνειδητή αποδοχή από την κοινωνία της έννοιας της δωρεάς ζωής και βελτίωσης της ζωής άλλων ανθρώπων. Κατά τη γνώμη μου, το μικρό ποσοστό πολιτών που είναι δότες οργάνων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη ενημέρωσης και εκπαίδευσης. Άρα, δεν πρέπει να χρεώσουμε την κοινωνία μας ούτε με συντηρητισμό ούτε με έλλειψη αλτρουισμού. Η πολιτεία δεν έκανε μέχρι σήμερα όλα αυτά που θα έπρεπε να κάνει σε αυτό τον τομέα. Το παρόν σχέδιο νόμου προσπαθεί να διορθώσει όλες αυτές τις καταστάσεις.

Άλλο ένα κομβικό σημείο για την επιτυχία του νέου πλαισίου είναι ο συντονιστής των μεταμοσχεύσεων. Θα πρέπει να είναι ένα άτομο που να πληροί τις καλύτερες προϋποθέσεις και το οποίο, βέβαια, θα αποκτήσει και όλη την εξειδίκευση που χρειάζεται για να ανταποκριθεί σε αυτό τον πολύ μεγάλο τομέα που θα αναλάβει. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω να κάνω δύο ιδιαίτερες παρατηρήσεις, μία για το άρθρο 8 και μία για το άρθρο 9. Εγώ είμαι πολύ επιφυλακτική σε ό,τι αφορά τους δότες και το συναισθηματικό δέσιμο. Φοβάμαι πάρα πολύ, διότι υπάρχουν τριτοκοσμικές χώρες που μ’ αυτό το σκεπτικό των συναισθηματικών δοτών ή της προσωπικής σχέσης, έχουν κάνει τη μεταμόσχευση οργάνων εμπορία. Είναι γνωστό σε όλους μας σε ποιες χώρες αναφέρομαι. Είμαι, λοιπόν, πάρα πολύ επιφυλακτική σε ό,τι αφορά το συναισθηματικό δότη και παρότι υπάρχει ο δικαστής ο οποίος θα κρίνει αυτή τη συναισθηματική σχέση, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου επάνω σ’ αυτό.

Το άλλο που θέλω να επισημάνω είναι ότι διαφωνώ σε ό,τι αφορά την εικαζόμενη συναίνεση και τον εικαζόμενο δότη. Ξέρετε ότι είμαι μία απ’ αυτούς που, πέρα από εθελόντρια αιμοδότρια, είμαι εδώ και πάρα πολλά χρόνια δωρητής οργάνων, με την κάρτα του δωρητή πάντα μέσα στο πορτοφόλι μου, στην τσάντα μου, για ό,τι προκύψει. Θεωρώ ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, ότι δεν έχει υπάρξει ενημέρωση στην ελληνική κοινωνία, ότι δεν μπορούν όλοι αυτοί που ζουν στην επαρχία και στα χωριά να είχαν την ενημέρωση που πρέπει. Θα πρέπει να γίνει μία καμπάνια. Χάσαμε την ευκαιρία τώρα με την απογραφή να έχει προηγηθεί μία μεγάλη καμπάνια και παράλληλα με την απογραφή, να δινόταν και το δελτίο, ώστε να γίνουν δωρητές. Είχε ξεκινήσει η προσπάθεια το 2001. Τότε δεν πέτυχε πάρα πολύ. Θα μπορούσε να είχε γίνει. Θεωρώ, πάντως, ότι δεν πρέπει de facto να θεωρείται ο άλλος δωρητής. Θα πρέπει να είναι ενημερωμένος και να το ζητάει ο ίδιος να είναι δωρητής και να βρούμε τον τρόπο πώς θα γίνει αυτό. Βέβαια, θέλω να πω με αυτές τις σκέψεις και με αυτές τις παρατηρήσεις ότι ψηφίζω αυτό το σχέδιο νόμου που αποτελεί, πράγματι, πρωτοβουλία ζωής, αλλά και μήνυμα ελπίδας από τη Βουλή προς την κοινωνία, με ξεχωριστή, βέβαια, σημασία στις μέρες μας, που είναι πάρα πολύ δύσκολες και για την κοινωνία, αλλά και για τους πολίτες. Ευχαριστώ.

Related Posts

Copyright © 2011-2024 perlepe.gr | Developed by Oceancube - Hosted by innoview.gr