06/07/2010 OΜΙΛΙΑ Επί του σχ. νόμου «Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις. Ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τόλμη, με υπευθυνότητα και με συναίσθηση του χρέους της, αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό ζήτημα, έχοντας ως στόχο τη βιωσιμότητα και την κοινωνική επάρκεια του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης της χώρας. Για να ανασυγκροτηθεί σε στέρεες βάσεις η κοινωνική Ασφάλιση, πρέπει να βασίζεται σε πραγματικότητες με αντικειμενικά δεδομένα και σε αρχές όπως η ισονομία των εργαζομένων και η αλληλεγγύη των γενεών. Για να εξασφαλίσουν κοινωνικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα οι νέοι, για τη νέα γενιά και τις γενιές που ακολουθούν, γίνονται οι παρεμβάσεις που περιέχονται στο νομοσχέδιο, όσο κι αν υπάρχουν ενστάσεις, δικαιολογημένες θάλεγα, από κάποιες κατηγορίες ασφαλισμένων. Δεν υπάρχει χρόνος για άλλες αναβολές. Τα τελευταία χρόνια η κατάρρευση των δομών της κοινωνικής ασφάλισης ήταν ραγδαία. Κυρίως με ευθύνη της προηγούμενης κυβέρνησης, το μοντέλο που κυριάρχησε στην κοινωνική ασφάλιση τις δεκαετίες που προηγήθηκαν, δέχτηκε καίρια πλήγματα. Αναφέρω ενδεικτικά: Το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων, Τη διάλυση των εισπρακτικών μηχανισμών των ταμείων, Τη ξέφρενη πορεία των δαπανών υγείας, λόγω του ανορθολογισμού στη διαχείριση, αλλά και εξ αιτίας των υποχωρήσεων απέναντι στα ιδιωτικά συμφέροντα που απομυζούν το χώρο της υγείας και στα ταμεία.

Τη κομματική άλωση των διοικήσεων των ασφαλιστικών οργανισμών, την αναξιοκρατία και τις ρουσφετολογικές προσλήψεις. Τα «επιτεύγματα» αυτά της διακυβέρνηση της Ν.Δ. και της πολιτικής της απέναντι στο ασφαλιστικό σύστημα, το έφεραν στο ναδίρ, απαξιώνοντάς το. Σήμερα προχωράμε σε μια τεράστια τομή, για να ανασυνταχθεί και να είναι βιώσιμη η κοινωνική Ασφάλιση. Είναι αλήθεια ότι η παρέμβαση αυτή, είναι και υποχρεωτική και απόλυτα αναγκαία. Είναι αναγκαία, γιατί το σύστημα έφτασε στο χείλος της χρεωκοπίας και από ενδογενείς αδυναμίες, αλλά και από την υποβάθμισή του από την προηγούμενη κυβέρνηση. Αν δεν γίνονταν οι παρεμβάσεις αυτές τώρα, δεν θα ήταν δυνατόν στο άμεσο μέλλον να πληρωθούν οι συντάξεις. Επιβεβλημένη είναι η αλλαγή του επίσης, γιατί άλλαξαν τα δεδομένα στους δημογραφικούς δείκτες, όσο και στις συνθήκες εργασίας, με τις νέες μορφές απασχόλησης. Είναι τέλος υποχρέωση που απορρέει από το Μνημόνιο που ψήφισε η Βουλή και υπέγραψε η χώρα μας. Υπάρχουν δεσμεύσεις προς τους δανειστές μας τις οποίες – με βίαιο τρόπο είναι αλήθεια -,καλούμαστε ως χώρα να τηρήσουμε. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να αναγνωριστεί ότι με τις διαπραγματεύσεις που έγιναν, η χώρα μας απέφυγε δυσμενέστερες επιπτώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποτελεσματικότητας των διαπραγματεύσεων είναι, η απόσυρση της απαίτησης για ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων έως 48%. Αν συνέβαινε αυτό, τότε θα ξεθεμελιώνοταν ο δημόσιος και ο καθολικός χαρακτήρας της κοινωνικής ασφάλισης. Κάτι τέτοιο όμως απεφεύχθη με τη σκληρή διαπραγμάτευση και τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς και του Υπουργείου Εργασίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι Στην εύκολη και ανέξοδη, κριτική της αντιπολίτευσης για το νέο ασφαλιστικό σύστημα και τις ρυθμίσεις, αντιπαραθέτουμε ένα προφανές ερώτημα. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες, όχι μόνο για τους σημερινούς ασφαλισμένους αλλά και για τους μελλοντικούς, αν δεν λαμβάναμε τα μέτρα αυτά; Αν δεν υπήρχε ανασύνταξη και αναδιάταξη των όρων και των προϋποθέσεων ασφάλισης και σύνταξης στη βάση της κοινωνικής δικαιοσύνης και ταυτόχρονα της βιωσιμότητας του συστήματος; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου επιβεβαιώνεται ο χαρακτήρας της ασφάλισης ως κοινωνικού αγαθού. Η βασική σύνταξη που καταβάλλει το κράτος είναι μέτρο που υπογραμμίζει την κοινωνική διάσταση της κυβερνητικής πολιτικής και ταυτόχρονα, αναγνωρίζεται ως ξεκάθαρο ασφαλιστικό δικαίωμα των εργαζομένων. Οι υπηρεσίες υγείας του ΙΚΑ κατά πρώτο λόγο, περνούν σταδιακά στο Υπουργείο Υγείας. Διαχωρίζεται η σύνταξη από τις προνοιακές παροχές. Αρχίζει να δομείται το νέο κράτος πρόνοιας στην Ελλάδα, με ένα σύστημα στέρεο και βιώσιμο. Θέλω να τονίσω ότι η καλύτερη εγγύηση για την απονομή συντάξεων είναι να υπάρχουν κανόνες και νόμοι, που να εφαρμόζονται. Να υπάρχουν σταθεροί όροι και προσδιορισμένες υποχρεώσεις του κράτους, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, που θα τηρούνται απαρέγκλιτα. Με την παρακολούθηση των οικονομικών μεγεθών των ταμείων και με την τριμερή χρηματοδότηση διασφαλίζεται το ασφαλιστικό μέλλον για όλους τους εργαζόμενους. Όσον αφορά τις ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις και ειδικότερα, την αύξηση του ορίου απολύσεων, θάθελα να επισημάνω ότι, όσο κι αν είναι υποχρέωση που απορρέει από το μνημόνιο, οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα για να αποτρέπονται οι απολύσεις, είτε πρόκειται για επιχείρηση που απασχολεί έως 20 εργαζόμενους, είτε έως 150, είτε περισσότερους από αυτούς Και για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη. Προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να πέσει το μεγαλύτερο βάρος των νομοθετικών πρωτοβουλιών στο επόμενο διάστημα, και αυτό θα γίνει. Ταυτόχρονα το κράτος πρέπει να στηρίζει όλες τις θέσεις εργασίας με επιδοτήσεις απασχόλησης, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο νομοσχέδιο. Παράλληλα, αξίζει να τονισθεί ότι, οι προβλέψεις του σχ. νόμου για την προστασία των εργαζομένων άνω των 55 ετών, αποτελούν σημαντικότατη ασπίδα προστασίας από τυχόν απολύσεις και από τις συνέπειες λόγω απόλυσης. Γι’ αυτή την κατηγορία των ασφαλισμένων που μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους, η μέριμνα του νόμου τους διασφαλίζει, αφού προβλέπεται η δυνατότητα αυτασφάλησης έως τη συνταξιοδότησή τους, με υποχρεωτική συμμετοχή των εργοδοτών από 50-80% και με το υπόλοιπο να καταβάλλεται από τον ΟΑΕΔ.

Όσον αφορά τους νεοεισερχόμενους, στην αγορά εργασίας ηλικίας κάτω των 25 ετών, μολονότι το μνημόνιο προβλέπει μείωση του βασικού μισθού με τη σχετική ρύθμιση του νομοσχεδίου, καταφέρνουμε αυτή τη μείωση να μη την υποστεί ο νέος εργαζόμενος, αλλά να την επωμισθεί ο ΟΑΕΔ. Τέλος, θεωρώ σημαντικό στοιχείο προστασίας των εργαζομένων, την απαγόρευση της ανακύκλωσης της εργασίας σε όλα τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Δηλαδή τη δέσμευση, όταν απολύεται κάποιος, να μην αντικαθίσταται με κάποιον άλλο με μειωμένες αποδοχές. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, Παρά τις σοβαρές δυσκολίες που περνούν οι πολίτες και η χώρα, παρά τα σκληρά μέτρα που είναι αναγκασμένη να λάβει η κυβέρνηση, πολλά από τα οποία βρίσκονται πέρα από τις ιδεολογικές αρχές του ΠΑΣΟΚ, πιστεύω ότι η στιγμή που θα αφήσουμε πίσω αυτή τη δραματική για όλους περίοδο, δεν είναι μακριά. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο και εγώ στηρίζω και ψηφίζω, όσο και αν είναι επώδυνο, είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί και να λειτουργήσει. Όσες βελτιώσεις μπορούν να γίνουν θα γίνουν, σύμφωνα και με τη διαμόρφωση των συνθηκών στην οικονομία της χώρας. Γι’ αυτές τις συνθήκες και τη θετική εξέλιξή τους, δουλεύουμε στο ΠΑΣΟΚ και στην Κυβέρνηση, με όλες μας τις δυνάμεις, έτσι όπως απαιτούν από μας οι πολίτες και το χρέος μας απέναντι στην προσωπική και συλλογική μας ιστορία. Ευχαριστώ.