02/02/2012 ΟΜΙΛΙΑ για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος – Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/99/ΕΚ – Πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων – Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/98/ΕΚ – Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Πριν τοποθετηθώ επί των τροπολογιών που έχω καταθέσει, θέλω να υπογραμμίσω και εγώ την πολύ μεγάλη σημασία αυτού του νομοσχεδίου, τόσο για την προστασία του περιβάλλοντος, όσο και για την ποιότητα ζωής των ανθρώπων των επιμέρους κοινωνιών ανά την Ελλάδα.

 

Με τις δύο Κοινοτικές Οδηγίες που θα ψηφίσουμε, αφενός ενδυναμώνεται το νομικό πλαίσιο για την περιβαλλοντική ποινική προστασία και αφετέρου διαμορφώνεται ένα αποτελεσματικό πλαίσιο διαχείρισης αποβλήτων.

 

Η μέχρι τώρα ελλιπής διαχείριση των αποβλήτων, παρ’ όλα τα μέτρα που έχουν παρθεί, είχε τραγικά αποτελέσματα. Περιοχές σε όλη την Ελλάδα υπέστησαν εγκληματικές παρεμβάσεις και καταστροφές από ρύπανση, χωρίς καν να υποστούν τις συνέπειες οι ρυπαίνοντες.

 

Τέτοια παραδείγματα περιοχών υπάρχουν πάρα πολλά και στο Νομό μου, στην Εύβοια. Τα δύο τελευταία χρόνια πάρθηκαν αρκετά μέτρα, για να σταματήσει η ρύπανση και να καθαριστούν οι περιοχές απ’ αυτά τα απόβλητα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις είχαν μεταφερθεί από αλλού, από άλλες βιομηχανικές ζώνες και περιοχές, αλλά το κακό ήδη είχε γίνει. Τώρα, με τη θωράκιση που θα παράσχει αυτό το νομοσχέδιο τα πράγματα πλέον θα βελτιωθούν και τουλάχιστον από εδώ και μπρος δεν θα μπορεί κάποιος να καταστρέφει ατιμώρητα τη φύση και οι τοπικές κοινωνίες θα έχουν πλέον συγκεκριμένο πλαίσιο για τη διαχείριση των αποβλήτων στην περιοχή τους.

 

Περνώ τώρα στο θέμα των δύο τροπολογιών που έχω καταθέσει. Θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Υπουργό για την αποδοχή της πρώτης, αλλά και για την αποδοχή μερικώς της δεύτερης τροπολογίας που αφορά τα διατηρητέα, με κάποιες τροποποιήσεις, επειδή υπεισέρχεται και το Υπουργείο Οικονομικών, σε ό,τι αφορά αυτήν τροπολογία.

 

Η πρώτη τροπολογία με γενικό αριθμό 700 και ειδικό αριθμό 71 αφορά τη μείωση των προστίμων των αυθαιρέτων για περιπτώσεις τυφλών, καθώς και προσώπων που παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες. Θεωρώ ότι είναι απόλυτα δίκαιο και εύλογο στις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες που ζουν η χώρα μας και οι πολίτες συνάνθρωποί μας με σοβαρότατα προβλήματα υγείας, όπως αυτά που ανέφερα, να τυγχάνουν μιας πιο ήπιας φορολογικής μεταχείρισης από το κράτος. Πρότεινα, λοιπόν, στην τροπολογία μου οι τυφλοί, καθώς και τα πρόσωπα με βαριές κινητικές αναπηρίες, με ποσοστό αναπηρίας από 80% και άνω, με την υπαγωγή τους στο άρθρο 24 του ν.4014/2011 να καταβάλουν ποσοστό 15% του ενιαίου ειδικού προστίμου, όπως υπολογίζεται σήμερα με το παράρτημα του εν λόγω νόμου. Βεβαίως, θα χρειάζεται να προσκομίσουν και τα δικαιολογητικά της αναπηρίας τους και τον τίτλο ιδιοκτησίας του ακινήτου στο οποίο βρίσκεται η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση.

 

Είδα ότι τώρα με τα ΚΕΠΑ, τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, έχουν τροποποιηθεί λίγο οι όροι και γι’ αυτό στην τροπολογία μου, εκεί που γράφω «ολικώς τυφλοί», ζήτησα από τον κύριο Υπουργό να απαλειφθεί η λέξη «ολικώς» και να αφορά τυφλούς με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω. Για τους ανθρώπους που έχουν κινητικές αναπηρίες ζήτησα να μπει πάλι το «80% και άνω», για να μην έχουν πρόβλημα αυτοί οι άνθρωποι, που θα δικαιούνται αυτή τη μείωση, με τις επιτροπές της πρωτοβάθμιας, από τις οποίες πρέπει να περάσουν για να τύχουν αυτού του ευνοϊκού μέτρου.

 

Η δεύτερη τροπολογία με γενικό αριθμό 710 και ειδικό αριθμό 77 αφορά το φόρο ακίνητης περιουσίας για τα διατηρητέα. Θεωρώ ότι με την ψήφιση της τροπολογίας επιτυγχάνονται δύο πολλοί σημαντικοί στόχοι. Πρώτον, αποζημιώνονται οι ιδιοκτήτες διατηρητέων που το δικαίωμά τους στην ιδιοκτησία έχει περιοριστεί, αφού τα εν λόγω κτίσματα προστατεύονται από το κράτος και στα οποία δεν μπορούν να εφαρμοστούν όλες οι προβλεπόμενες πολεοδομικές και χωροταξικές ρυθμίσεις.

 

Δεύτερο και σημαντικότερο είναι ότι προστατεύεται η πολιτισμική μας κληρονομιά. Δυστυχώς, λόγω της ολιγωρίας της πολιτείας ελάχιστα δείγματα της αρχιτεκτονικής ιστορίας μας έχουν διασωθεί. Σε πόλεις, όπως σ’ αυτήν που ζω, στη νεοκλασική Χαλκίδα, αλλά και στο Άργος, στην Τρίπολη, η αρχιτεκτονική του 18ου και 19ου αιώνα κατεδαφίστηκε με τις ευλογίες του κράτους.

 

Αυτή η τροπολογία, λοιπόν, υπακούει σε μια πολύ σαφή συνταγματική επιταγή. Στο άρθρο 24 παράγραφος 6 του Συντάγματος ορίζεται ότι μνημεία, παραδοσιακές περιοχές και παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το κράτος και ότι νόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση αυτής της προστασίας περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών. Από τη συνταγματική αυτή διάταξη προβλέπεται η έκδοση ειδικού νόμου, ο οποίος θα καθορίσει, μεταξύ άλλων, τον τρόπο και το είδος της αποζημιώσεως. Όμως, και όταν δεν υπάρχει σχετική νομοθετική ρύθμιση, γεννάται ευθεία από το Σύνταγμα υποχρέωση της διοίκησης να εξασφαλίσει στο διηνεκές την προστασία του μνημείου και παραλλήλως να αποζημιώνει τον πληττόμενο ιδιοκτήτη.

 

Σύμφωνα με τις παραπάνω συνταγματικές διατάξεις, ως αποζημίωση του ιδιοκτήτη νοείται και η ειδική φορολόγηση των μνημείων με βάση τις προβλέψεις του φορολογικού νόμου, οπότε και εξαλείφεται ή μειώνεται, ανάλογα με τους επιβαλλόμενους περιορισμούς λόγω του χαρακτηρισμού, η αντίστοιχη αξίωση του ιδιοκτήτη του μνημείου για αποζημίωση, η οποία διαφορετικά θα μπορούσε από τον οποιονδήποτε ιδιοκτήτη να επιδιωχθεί.

 

Με το ν. 3842/2010, σε απόλυτη συμφωνία με τα παραπάνω, προβλέφθηκε η μη φορολόγηση των διατηρητέων κτισμάτων για όσο χρόνο διαρκεί η ανακατασκευή τους ή η επισκευή τμημάτων τους ή η επισκευή καταστραφέντων αρχιτεκτονικών μελών τους. Για τον ίδιο χρόνο προβλέφθηκε και η μη φορολόγηση του ακινήτου. Συγκεκριμένα, όμως, αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση του νόμου εκείνου ότι η απαλλαγή χορηγείται ακριβώς γι’ αυτό που επεσήμανα προηγουμένως, για την προστασία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

 

Θεωρώ, λοιπόν, ότι με την ψήφιση αυτής της τροπολογίας αποκαθίσταται και το αίσθημα δικαίου και το δικαίωμα των ιδιοκτητών ικανοποιείται και η πολιτισμική μας κληρονομιά προστατεύεται.

 

Βέβαια, ο κύριος Υπουργός το δέχτηκε μόνο για τα μνημεία που έχουν ήδη χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού. Από το Υπουργείο Οικονομικών και από το ΥΠΕΚΑ –από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, αν δεν κάνω λάθος- δεν μπορούν να γίνουν δεκτά όλα τα μνημεία που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα. Βέβαια, βάζει και αυτό το χρονικό περιθώριο από εκατό χρόνια και πάνω.

 

Εγώ θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά κτίσματα της περιόδου του Μεσοπολέμου που είναι διατηρητέα και θα έπρεπε να τύχουν και αυτά της ευνοϊκής ρύθμισης και του μειωμένου συντελεστή φορολόγησης και θέλω να πιστεύω ότι σε κάποιο επόμενο νομοσχέδιο θα μπορούσαμε να προβλέψουμε και για άλλα διατηρητέα κτίσματα να υπάρχει αυτός ο μειωμένος συντελεστής ακριβώς για να διατηρήσουμε στον τόπο μας ό,τι έχει πλέον απομείνει μετά τις αντιπαροχές που έγιναν στις δεκαετίες του ’50 και του ’60.