Άρθρο της κυρίας Περλεπέ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Βούλη & Ευρωβουλή, Τεύχος Ιουλίου 2011
Τώρα, στα δύσκολα, κρίνεται καθοριστικά ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος, από τις θέσεις που έχει και τις αποφάσεις που παίρνει, για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου.
Τα τεράστια προβλήματα που βιώνει η χώρα μας και τα οποία προκαλούν δυσβάστακτα βάρη για χιλιάδες πολίτες, είναι αυτά που θέτουν διλλήματα και όχι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως θέλουν κάποιοι να υποστηρίζουν.
Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο, απλώς αρνούνται να αναλάβουν ευθύνες και γνωρίζουν ότι, οι "άλλες" προτάσεις που έχουν, οι δικοί τους δρόμοι για την έξοδο από την κρίση, είναι χαραγμένοι μόνο επί χάρτου και δεν μπορούν να αποτελέσουν τη λύση που έχει ανάγκη ο τόπος.
Σήμερα, που ο χρόνος είναι ασφυκτικά πιεστικός και οι εταίροι και πιστωτές μας ζητούν από την Ελλάδα εχέγγυα ώστε να συνεχίσουν από τη δική τους πλευρά και βεβαίως για τα δικά τους συμφέροντα τη στήριξη της Ελλάδας, χρειάζεται να δείξουμε όλοι μας τη μεγαλύτερη υπευθυνότητα, αλλά και αποτελεσματικότητα.
Tο μέλλον της πατρίδας μας, κρίνεται σε μεγάλο βαθμό από τις τωρινές μας αποφάσεις.
Αυτές οι αποφάσεις δεν είναι ούτε εύκολες, ούτε ανώδυνες, ούτε αρεστές, σε πολύ μεγάλο μέρος των ανθρώπων αυτού του τόπου.
Θα ήταν εύκολο να οικοδομήσει κάποιος έναν λόγο κριτικής και μόνο, και να δημιουργήσει εντυπώσεις, για την πολιτική που ασκεί η κυβέρνησή μας. Ήδη το κάνουν αρκετοί και με διάφορους τρόπους.
Αυτή η αντιμετώπιση πατά πάνω σε υπαρκτά και μεγάλα προβλήματα, πρώτα απ΄όλα των ανθρώπων και μετά, συνολικά της χώρας ως ενιαίας οντότητας.
Όμως, όταν ο λόγος αυτός φτάνει στο διαταύτα, δηλαδή στο τι θα μπορούσε να γίνει τότε, η σχετική επιχειρηματολογία φτωχαίνει απότομα.
Εξαντλείται σε λέξεις και σε έννοιες όπως ¨μείγμα οικονομικής πολιτικής¨, ¨ αλλαγή συσχετισμών¨, ή και στο ¨ όχι σε όλα¨, χωρίς όμως να μπορεί εν τέλει να απαντήσει στο μεγάλο ζήτημα που είναι, η έξοδος από την κρίση και η φυγή προς τα μπρος, της οικονομίας και της κοινωνίας.
Εμείς, είμαστε οι πρώτοι που αναγνωρίζουμε ότι τα μέτρα που πήραμε, είναι σκληρά και σε μεγάλο βαθμό εμπεριέχουν αδικίες.
Λέμε όμως ταυτόχρονα ότι, ανεξάρτητα από το ποιος ευθύνεται για το σημείο που φτάσαμε – ξέρουν οι πολίτες ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη- , οι σημερινές θυσίες δεν πρέπει να πάνε χαμένες.
Όχι μόνο γιατί μας εξασφαλίζουν τις δόσεις του δανείου, ούτε γιατί έτσι θα προχωρήσει και το επόμενο σχέδιο στήριξης της ελληνικής οικονομίας, αλλά πρωτίστως για το λόγο ότι, διατυπώνεται και μπαίνει σε εφαρμογή το εσωτερικό σχέδιο για μόνιμη σταθερότητα και δίκαιη κατανομή των βαρών από τα αμέσως επόμενα βήματα.
Το πρώτο βήμα είναι ο νέος φορολογικός νόμος, που εισάγεται άμεσα.
Τα πρωτογενή πλεονάσματα που προσδοκούμε και που θα βάλουν τέλος στον φαύλο κύκλο, πρέπει να προκύπτουν από τη δίκαιη φορολόγηση, αλλά και τη λελογισμένη δημόσια δαπάνη, την ορθολογική και χρήσιμη δαπάνη.
Αυτή που εξυπηρετεί πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και όχι τη γραφειοκρατία και τα επιλεκτικά προνόμια.
Η δίκαιη φορολόγηση για όλους όσους πρέπει να φορολογούνται, είναι η καθοριστική πρωτοβουλία για να σταματήσει η οργή των πολιτών που είναι διάχυτη και δικαιολογημένη.
Toαίσθημα δικαίου έχει να κάνει όμως και με πολλά άλλα ζητήματα ζωής για τον κάθε πολίτη όπως,
το ζήτημα της εργασίας, που είναι βεβαίως δικαίωμα όλων, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς εξαιρέσεις,
τα ζητήματα της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής προστασίας και συνολικά του κοινωνικού Κράτους.
Πρόκειται για θεμελιώδη δικαιώματα που όμως, το xρέος της χώρας, ρίχνει βαριά τη σκιά του πάνω τους.
Πρέπει λοιπόν αυτό το χρέος να γίνει διαχειρίσιμο κατ΄ αρχήν, και να χτυπηθούν οι αιτίες που το δημιούργησαν.
Μια βασική αιτία, είναι βεβαίως η στρεβλή ανάπτυξη του δημόσιου τομέα με τις πελατειακές σχέσεις, τις σπατάλες και την αδιαφάνεια, που συνέτειναν στην εκτίναξη του ελλείμματος. Διαχρονικά αρνητικά φαινόμενα, που κορυφώθηκαν αλματωδώς στην περίοδο της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Ας μην επιρρίπτουμε όμως τις ευθύνες μόνο στο Δημόσιο Τομέα. Έχει και ο ιδιωτικός τομέας, οι ιδιώτες επιχειρηματίες, μεγάλο μέρος ευθύνης για την κατάσταση που βρισκόμαστε. Η φοροδιαφυγή και η μη παραγωγική επανεπένδυση των κερδών, αποτέλεσαν και αποτελούν μεγάλες πληγές για την οικονομία της χώρας.
Είναι η μεγάλη νόθευση στο οικονομικό γίγνεσθαι της Ελλάδας.
Γι΄ αυτό και εν όψει των ιδιωτικοποιήσεων που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο, πρέπει από τώρα το κράτος να στείλει σαφές μήνυμα στους επενδυτές, ότι δεν απεμπολεί την υποχρέωσή του, για λειτουργία της αγοράς με όρους κοινωνικής προστασίας και κοινωνικού συμφέροντος.
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσει κανείς για το τι κάναμε μέχρι τώρα και εμπρός σε ποιες απρόβλεπτες καταστάσεις βρεθήκαμε για τις οποίες δεν έχουμε εμείς την ευθύνη (όπως το έλλειμμα του ’09). Πρέπει όμως να υπογραμμιστεί ότι, με τις προσπάθειες και τις θυσίες του λαού μας καταφέραμε να αποφύγουμε τη πτώχευση και τη διάλυση με ότι αυτό θα σήμαινε, τόσο για την ατομική ζωή του κάθε πολίτη, όσο και συνολικά της χώρας.
Τώρα θέλουμε να αφήσουμε πίσω τις συμπληγάδες, είμαστε όμως στο σημείο που τα ρεύματα είναι ακόμα αντίθετα στη πορεία του πλοίου και πολύ ισχυρά.
Για να διασφαλίσουμε αυτά που κατακτήσαμε και με τις συνεχείς διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησής μας, χρειάζεται πλέον η σταθεροποίηση της κατάστασης, για να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα.
Όσον αφορά το θέμα της βίας που έχει προκύψει την τελευταία περίοδο, πέρα από την συνολική και απόλυτη καταδίκη αυτού του φαινομένου απ’ όπου κι αν προέρχεται κι όπου κι αν εκδηλώνεται, αποτελεί καθήκον για όλους να απομονώσουμε και να ακυρώσουμε κάθε τέτοια νοσηρή συμπεριφορά.
Ο Μπρέχτ σχολιάζοντας τη βία ως φαινόμενο είχε γράψει: «Πρέπει να ζήσω περισσότερο απ’ αυτή».
Οφείλουμε να υπάρξουμε πέρα από τη βία, ως άτομα, ως κοινωνία, ως δημοκρατία και προς αυτή τη κατεύθυνση
πρέπει να συμβάλλει ο καθένας μας, με όλες του τις δυνάμεις.
Τηλ: 22210-60520 
perlepek@otenet.gr